Η επιαμφιβληστροειδική μεμβράνη είναι ουλώδης ιστός που αναπτύσσεται ακριβώς στο κέντρο του αμφιβληστροειδούς, την ωχρά κηλίδα. Ο ουλώδης αυτός ιστός αναπτύσσεται στην επιφάνεια της ωχράς κηλίδας και στη συνέχεια συρρικνώνεται παρασύροντας και παραμορφώνοντας την επιφάνεια της ωχράς κηλίδας. Αυτή ακριβώς η παραμόρφωση της επιφάνειας της ωχράς κηλίδας είναι που προκαλεί τη θολή και παραμορφωμένη όραση σε αυτήν την πάθηση.
Η συχνότερη αιτία είναι η ιδιοπαθής. Οι σύγχρονες απεικονιστικές τεχνικές, όπως το OCT, μας έχουν βοηθήσει να κατανοήσουμε την παθοφυσιολογία της ιδιοπαθούς επιαμφιβληστροειδικής μεμβράνης. Σήμερα γνωρίζουμε ότι το υαλοειδές που φυσιολογικά έρχεται σε επαφή με την ωχρά κηλίδα κάποια στιγμή σε όλους τους ανθρώπους αποχωρίζεται από αυτήν, λόγω αλλαγών που υφίσταται με την πάροδο της ηλικίας. Μερικές φορές όμως κάποια κύτταρα από την οπίσθια επιφάνεια του υαλοειδούς μπορεί να παραμείνουν στην επιφάνεια της ωχράς κηλίδας, να μεταναστεύσουν και να πολλαπλασιαστούν και να σχηματίσουν με αυτόν τον τρόπο την επιαμφιβληστροειδική μεμβράνη.
Άλλες σπανιότερες αιτίες είναι η ρωγμή του αμφιβληστροειδούς, η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, ενδοφθάλμιες φλεγμονές και τα φλεβικά αποφρακτικά επεισόδια του αμφιβληστροειδούς.
Η θεραπεία είναι χειρουργική και συνίσταται στην υαλοειδεκτομή. Στην επέμβαση αυτή αφαιρείται το υαλοειδές, που είναι ο αιτιοπαθογενετικός παράγοντας της νόσου και στη συνέχεια αφαιρείται και η μεμβράνη με τη βοήθεια ειδικής χρωστικής που καθιστά τη μεμβράνη καλύτερα ορατή. Η αφαίρεση της μεμβράνης γίνεται με τη χρήση ειδικών λαβίδων. Η επέμβαση διαρκεί περίπου μισή ώρα και γίνεται με τοπική αναισθησία. Μερικές φορές συνδυάζεται με την αφαίρεση του καταρράκτη. Μετά την επέμβαση είναι απαραίτητη η χρήση ενός κολλυρίου για ένα μήνα και ο ασθενής θα πρέπει να αποφεύγει την επαφή του χειρουργημένου ματιού με το νερό και τη σκόνη.
Δεν πρέπει να χειρουργούνται όλες οι επιαμφιβληστροειδικές μεμβράνες. Ένδειξη για χειρουργείο υπάρχει όταν η μεμβράνη προκαλεί παραμορφωμένη όραση ή/και θολή όραση που ενοχλεί τον ασθενή στις καθημερινές του δραστηριότητες. Με την επέμβαση η όραση βελτιώνεται και η παραμόρφωση μειώνεται, αλλά αυτή η βελτίωση είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι γίνεται σταδιακά μετά την επέμβαση σε βάθος μερικών μηνών και ότι δεν είναι υπόθεση ημερών. Εάν ο ασθενής επιλέξει να μην κάνει την επέμβαση, θα πρέπει να γνωρίζει ότι η όραση στο προσβεβλημένο μάτι θα συνεχίσει να μειώνεται σταδιακά και ότι δεν πρόκειται να βελτιωθεί από μόνη της.
Συμπληρώστε την παρακάτω φόρμα για να επικοινωνήσουμε μαζί σας για περισσότερες πληροφορίες.
Η επιαμφιβληστροειδική μεμβράνη είναι ουλώδης ιστός που αναπτύσσεται ακριβώς στο κέντρο του αμφιβληστροειδούς, την ωχρά κηλίδα. Ο ουλώδης αυτός ιστός αναπτύσσεται στην επιφάνεια της ωχράς κηλίδας και στη συνέχεια συρρικνώνεται παρασύροντας και παραμορφώνοντας την επιφάνεια της ωχράς κηλίδας. Αυτή ακριβώς η παραμόρφωση της επιφάνειας της ωχράς κηλίδας είναι που προκαλεί τη θολή και παραμορφωμένη όραση σε αυτήν την πάθηση.
Η συχνότερη αιτία είναι η ιδιοπαθής. Οι σύγχρονες απεικονιστικές τεχνικές, όπως το OCT, μας έχουν βοηθήσει να κατανοήσουμε την παθοφυσιολογία της ιδιοπαθούς επιαμφιβληστροειδικής μεμβράνης. Σήμερα γνωρίζουμε ότι το υαλοειδές που φυσιολογικά έρχεται σε επαφή με την ωχρά κηλίδα κάποια στιγμή σε όλους τους ανθρώπους αποχωρίζεται από αυτήν, λόγω αλλαγών που υφίσταται με την πάροδο της ηλικίας. Μερικές φορές όμως κάποια κύτταρα από την οπίσθια επιφάνεια του υαλοειδούς μπορεί να παραμείνουν στην επιφάνεια της ωχράς κηλίδας, να μεταναστεύσουν και να πολλαπλασιαστούν και να σχηματίσουν με αυτόν τον τρόπο την επιαμφιβληστροειδική μεμβράνη.
Άλλες σπανιότερες αιτίες είναι η ρωγμή του αμφιβληστροειδούς, η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, ενδοφθάλμιες φλεγμονές και τα φλεβικά αποφρακτικά επεισόδια του αμφιβληστροειδούς.
Η θεραπεία είναι χειρουργική και συνίσταται στην υαλοειδεκτομή. Στην επέμβαση αυτή αφαιρείται το υαλοειδές, που είναι ο αιτιοπαθογενετικός παράγοντας της νόσου και στη συνέχεια αφαιρείται και η μεμβράνη με τη βοήθεια ειδικής χρωστικής που καθιστά τη μεμβράνη καλύτερα ορατή. Η αφαίρεση της μεμβράνης γίνεται με τη χρήση ειδικών λαβίδων. Η επέμβαση διαρκεί περίπου μισή ώρα και γίνεται με τοπική αναισθησία. Μερικές φορές συνδυάζεται με την αφαίρεση του καταρράκτη. Μετά την επέμβαση είναι απαραίτητη η χρήση ενός κολλυρίου για ένα μήνα και ο ασθενής θα πρέπει να αποφεύγει την επαφή του χειρουργημένου ματιού με το νερό και τη σκόνη.
Δεν πρέπει να χειρουργούνται όλες οι επιαμφιβληστροειδικές μεμβράνες. Ένδειξη για χειρουργείο υπάρχει όταν η μεμβράνη προκαλεί παραμορφωμένη όραση ή/και θολή όραση που ενοχλεί τον ασθενή στις καθημερινές του δραστηριότητες. Με την επέμβαση η όραση βελτιώνεται και η παραμόρφωση μειώνεται, αλλά αυτή η βελτίωση είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι γίνεται σταδιακά μετά την επέμβαση σε βάθος μερικών μηνών και ότι δεν είναι υπόθεση ημερών. Εάν ο ασθενής επιλέξει να μην κάνει την επέμβαση, θα πρέπει να γνωρίζει ότι η όραση στο προσβεβλημένο μάτι θα συνεχίσει να μειώνεται σταδιακά και ότι δεν πρόκειται να βελτιωθεί από μόνη της.
Συμπληρώστε την παρακάτω φόρμα για να επικοινωνήσουμε μαζί σας για περισσότερες πληροφορίες.